Laatste ronde wordt beslissend voor HMC 2

Door een defecte laptop is dit verslag niet eerder gepubliceerd. Inmiddels staan we aan de vooravond van de laatste ronde. Hoe ging het in de voorgaande ronde? HMC 2 trad aan tegen BSV Bennekom zonder Jeroen, Piet en Daniël. Jeroen deed in Kos een gooi naar het Europase seniorkampioenschap en Piet vierde de verjaardag van zijn vrouw. Daniël zou op bord 1 spelen, maar moest vanwege tragische familieomstandigheden op het laatste moment afzeggen. Omdat HMC 3 tegen degradatie moest strijden hadden we een serieus personeelsprobleem.

De teamcaptain van HMC 1, Henk Burg, was gelukkig bereid om in te vallen. Dat gold ook voor Dave Wildschut, die sinds kort furore maakt in de interne competitie (zie de dubbel van Dave en terug van weggeweest). Daarmee waren we compleet. Weliswaar heeft Dave een lage rating, maar die dateert van februari 2011. Daar kan weinig waarde aan gehecht worden. Dit werd in eerste instantie wel gedaan door de teamleider van de tegenstander die zich een beetje boos maakte over het opstellen van een “spelertje met zo’n lage rating”. Dit “spelertje” liet op bord 1 niettemin mooie dingen zien. Dave koos voor het Slavisch. In een gesloten stelling vond zijn tegenstander echter een mooi offer wat hem de winst bracht.

Frits speelde met wit tegen 2200 speler Hotze Tette Hofstra: Wit kwam redelijk goed uit de opening en omdat Zwart geen zin had in een middagje verdedigen offerde die een pion en kwam op de koningsvleugel met zijn pionnen naar voren. Wit verdedigde bekwaam en stond vervolgens duidelijk beter.
Op een gegeven moment had Wit door een onnauwkeurigheid zijn voordeel grotendeels verspeeld, en liet een torenoffer toe met de gedachte dat het dan maar remise door eeuwig schaak zou gaan worden. Ergens in de afwikkeling ging hij echter met zijn koning naar het verkeerde veld, maar dat werd gelukkig niet opgemerkt door de tegenstander – noch tijdens de analyse achteraf. Remise dus.

De tegenstander van Tom wilde perse een pion offeren. Na lang aandringen pakte Tom de pion maar. Met een pion meer won Tom de partij.

De partij van Pierre had veel kenmerken van het Catalaans. Pierre probeerde zo goed mogelijk te ontwikkelen en een strategisch plan te bedenken. Achteraf bleek dat zijn partij tien zetten lang een partij tussen Giri en Topalov volgde.
In het middenspel offerde Pierre een pion en kreeg daarvoor een koningsaanval terug. Dat mondde na veel verwikkelingen uit in het voordeel van een stuk tegen twee pionnen.
Het eindspel leek simpel maar Pierre moest heel secuur spelen om de pionnen meerderheid van Zwart op de damevleugel lam te leggen. Daarna was het met een stuk meer gewonnen ook al was zijn tegenstander nog heel listig op zoek naar een patstelling en moest ook een dolle toren voorkomen worden.

Met zwart bereikte Matthijs tegen Eddy de Beule al snel een gelijke stand. In het middelspel kreeg hij een betere stelling, maar meer dan plus 1 heeft Matthijs niet gehad. Wit verdedigde zich goed en vergat zelfs te profiteren van een fout die Matthijs maakte. Daarna gingen de kansen op en neer. Bij een 4-2 voorsprong bood Matthijs op de 41e zet remise aan. Wit dacht lang na, maar zag ook dat Pierre ging winnen. Uiteindelijk werd het voorstel geaccepteerd.

Gert speelde met wit en was al snel uit de theorie. Voor een opening die hij al zo lang speelt, vond Gert dit opmerkelijk. Maar wanneer een tegenstander voor een vierde of vijfde optie in een opening kiest, dan kan dat gebeuren. Het werd improviseren voor Gert. Dit resulteerde in het hiernaast weergegeven slotzetten.

De tegenstander van Chiel wilde graag naar de Sveshnikov toe, welke voorkwam in de 10e partij van Caruana-Carlsen. Chiel liet merken dat hij hier niet op in zou gaan, dus wijzigde Wit zijn plan. Halverwege de partij stond Chiel redelijk goed. Vervolgens ging hij in op een positioneel kwaliteitsoffer van de tegenstander, wat niet zo handig bleek te zijn. In een ogenschijnlijk remise-achtige stelling besloot Chiel een valletje op te zetten, waar zijn tegenstander in trapte. Daarna was de partij in een paar zetten voorbij.

In een scherpe Franse partij keek Henk na 17 zetten te veel naar zijn verdediging en te weinig naar de eigen kansen. Dit is misschien niet zo gek vanwege het ratingverschil (de eigen rating is 1713 tegen 1966 van de tegenstander).  Met de verdediging zat het echter wel snor, want de remise werd degelijk binnen gehaald.

Stand voorafgaand aan ronde 9